W oczekiwaniu drugiego meczu Legii w Lidze Mistrzów 27 września (wtorek)
1 Przewidywane składy i ustawienia
W tym sezonie Sporting rozegrał 7 meczów, w 4 z których Jorge Jesus stosował ustawienie 4-4-2 (w tym przeciwko Realowi Madryt). W pozostałych spotkaniach ekipa z Portugalii grała z jednym napastnikiem. Biorąc pod uwagę, że gospodarze będą oczywistym faworytem, to prawdopodobnie będą grać z jednym defensywnym pomocnikiem i w dwójkę napastników (nawiasem mówiąc, w ostatnim ligowym meczu Jesus dał odpocząć Dostu, zmieniając go na końcu spotkania). Drógim napastnikiem prawdopodobnie będzie Andre albo może znów wyjść na tą pozycję Cesar (jak z Realem).
W obronie Sporting stosuje 4-5-1, gdzie Bas Dost bardzo rzadko wraca do tyłu. On jest klasycznym środkowym napastnikiem, który czeka na przyjęcie piłki po odbiorze swoimi partnerami oraz stwarza wysokość obrony całego zespołu.
Gra ekipy jest dobrze ustawiona, co widać w utrzymaniu ścisłości - odległość między liniami ataku a defensywy wynosi około 20-25 m, dzięki czemu rywale nie mają zbyt sporo przestrzeni w środku pola dla kreowania swoich akcji ofensywnych.
Pressing zaczyna się od linii środkowej. Aktywny z ciśnieniem na bramkarza stosuje się bardzo rzadko.
Linia obrony nie jest wysoko ustawiona.
Po utracie piłki od razu stosują aktywny odbiór.
3. Gra drużyny w posiadaniu piłki
Swoje ataki Sporting aktywnie buduje przez flanki (o tym również świadczą statystyki najlepszych asystentów, bo to są skrzydłowi - Bryan i Gelson), a głównym odbiorcą jest Bas Dost - najlepszy snajper ekipy (4 bramki w 3 meczach).
Skrzydłowi grają w bardzo wysuniętych pozycjach do przodu, otrzymując piłkę prawie u samego narożnika. W tej części boiska oni mają wsparcie ze strony bocznych obrońców, którzy aktywnie idą w atak. Już z tej strefy akcja rozgrywa się dośrodkowaniem w środek pola karnego lub poprzez indywidualne umiejętności dryblingu (oraz rozegranie w krótkie podania z partnerami). Właśnie to, na ile jest ważna ta strefa potwierdza heatmap w ostatnich spotkaniach (nawet z Realem).
Na flanki piłka dociera na 2 sposoby:
1) środkowy obrońca - boczny obrońca - skrzydłowy) lub
2) rozegranie piłki w środku pola między Williamem, Silvą i Alanem Ruizem, a już dalej podanie na skrzydłowego lub (jeśli jest taka możliwość) bezpośrednio na napastnika.
Bramkarz zaczyna atak krótkim podaniem do swoich obrońców lub do Williama, bo środkowi obrońcy często znajdują się na sporej odległości i wtedy defensywny pomocnik zbliża się do linii obrony.
Rui Patricio w ostatnim meczu z Estorilem miał 93% celnych podań (13 z 14). Ale z silniejszym rywalem bramkarz nie ryzykuje i wybija piłkę w centrum boiska (np., z Realem tylko 21 podanie z 38 zostały celnymi).
4. Stałe fragmenty gry
4.1 W obronie
Wykorzystują strefową obronę. Koło słupków nikt nie stoi.
4.2 W ataku
Dośrodkowania w pole karne zwykle idą na Dosta, środkowych obrońców oraz Williama (czyli aktywnie na bramkę biegną tylko 4 zawodników). Najczęstsze używane rozstawienie - 1 koło bliższego słupka, 2 - w środku koło wapna, 1 - na linii pola karnego. Piłka jest zakręcona zawsze od bramki, leci w środek pola karnego. Nie typowych rozegrań nie stosują.
SFG przed polem karnym wykonuje kapitan Silva, z prawej flanki rzut rożny - B. Ruiz, z lewej - Jefferson.
5. Co może przeciwstawić Legia ze względu na:
5.1 silne strony rywala
Bas Dost - jest klasyczną "dziewiątką", bardzo dobrze grającym głową (mając wzrost 196 cm). Najlepszym rozwiązaniem dla Legii może być personalna opieka jednego ze środkowych obrońców ponieważ Dost zwykle gra na szpice ataku i bardzo rzadko przesuwa się w pomocniczą strefę (wtedy personalna opieka nie była by skuteczna, a wręcz przeciwnie niebezpieczna).
Gelson - jest bardzo technicznym skrzydłowym, który często przesuwa się od bocznej linii w środek pola karnego. Więc koniecznie jego powinni spotykać 2 zawodników Legii (1 boczny obrońca + defensywny pomocnik) + 1 asekurujący w strefie pół-flanki.
Środek pola (Silva + William) - William jest chyba najważniejszym piłkarzem w środku pola jeśli chodzi o obronę i o tym najpierw świadczą nie liczby jego statystyk, a jego inteligentna gra na boisku. Silva natomiast jest tym ogniwem, które związuje linie defensywy a ataku. Więc bardzo ważne jest to, żeby on otrzymywał piłkę jak najrzadziej. Personalna opieka nie jest dobrym pomysłem (Silva przesuwa się po całym boisku czyli spełnia rolę "box-to-box player"), a jednak kluczowa jest gra 3 zawodników pomocy Legii, gdzie ich zadaniem jest najpierw krycie kanałów, przez które Silva może otrzymać piłkę od swoich partnerów.
5.2 słabe strony rywala
Flanki - boczni obrońcy Sportingu w ataku są bardzo wysunięci do przodu i tym może skorzystać Legia podczas kreowania swoich kontr. Dla tego napastnik Legii od razu po odbiorze piłki powinien biegnąć do przodu po środku boiska (żeby stworzyć głębokość ataku i żeby środkowi obrońcy Sportingu skupili się na nim, a nie na pokryciu stref, które zostawili ich boczni obrońcy). W tą chwilę jest ważne, żeby pomocnicy Legii wykorzystali te wolne strefy na swoja korzyść.
Przejście z obrony w atak - Sporting w tym sezonie jeszcze żadnego razu nie strzelił bramki w kontrze czyli to jest jednym ze słabych miejsc ekipy Jorge Jesusa. Objaśnić to można kilkoma faktorami: Sporting nie ma szybkich napastników, przejście z obrony do ataku faktycznie zależy tylko od jednego zawodnika (Silva), obrońcy nie potrafią robić długie precyzyjne podania. To w sumie powoduje brak goli tego typu. Z tego względu Legia powinna korzystać z kontrpressingu od razu po utracie piłki, bo to da się odzyskać piłkę z powrotem skoro rywal nie może zorganizować swojej kontry.
Powodzenia Legii!
Źr. "Whoscored.com", "Fourfourtwo.com"
No comments:
Post a Comment